Niniejsza książka jest poświęcona strukturze metryczno-rytmicznej pieśni lirycznych tragedii greckiej. Autor broni w niej tezy mówiącej, że proces kompozycyjny tych pieśni opiera się głównie na wykorzystaniu tak zwanego rytmu werbalnego. Analiza oparta na konsekwentnym uwzględnianiu tego rytmu pozwoliła na wykrycie nowych oraz redefinicję znanych już filologom klasycznym technik kompozycyjnych, których szczegółowy opis wypełnia treść kolejnych rozdziałów. Przedstawiona tu metoda oraz jej rezultaty nie tylko rzucają nowe światło na formalne aspekty praktyki poetyckiej tragików, lecz mogą również stanowić istotną pomoc dla badań filologicznych nad grecką poezją liryczną.