Japonia sprzed blisko dwóch wieków - ta prawdziwa, z krwi i kości, a nie pism teoretyków bushido. Japonia widziana oczami ubogiego hatamoto, w której wprawdzie „duszę samuraja”, szablę, można łatwo wycenić i sprzedać, a ulubioną formą rozrywki jest wizyta w dzielnicy rozkoszy, ale duch nie daje się okiełznać i spacyfikować urzędnikom szogunatu. Soczyście opisana rzeczywistość i realia życia samurajów czynią ze Spowiedzi samuraja pierwszorzędne źródło wiedzy o tamtym czasie i ludziach.