Wiedza jest dysponowaniem przedmiotem – jest sytuacją zdystansowania wiedzącego względem tego, o czym wie. Przedmiotem wiedzy filozofii jest jednakowoż rzeczywistość. Zdystansowanie – wydaje się zatem – winno sytuować filozofię paradoksalnie poza rzeczywistością, poza tym, co jest. Tak jednak nie jest, gdyż wiedza ta – jak okaże to filozofii Platon – nie jest bierna, jest zarazem tym, co jest uzasadnieniem i tym, co stanowi to, co uzasadniane. „Zapętlenie” filozofii w sobie – stanowienie i odnoszenie się do własnego przedmiotu i do sposobu jego bycia – jest tym, co chroni wyrastające z niej rozumienie rzeczywistości od paradoksu nie-bycia. Nie zmienia to faktu, że podjęcie trudu dyskursu filozofii i jemu podobnych, to zmierzenie się z paradoksalnością refleksji o tym, co jest.