Książka napisana ze złości na zakłamanie. Wstrząsająca spowiedź z życia współczesnej kobiety zniewolonej przez ortodoksyjny katolicyzm. Historia dzieciństwa i dojrzewania głównej bohaterki w rodzinie, gdzie nie ma miejsca na uczucia, jest za to przemoc psychiczna i fizyczna. Bohaterowie nie potrafią kochać i nie są kochani. Mężczyźni uciekają w romanse, a kobiety w dewocję. Dzieci, jak ryby - nie mają głosu. Wszyscy uznają tylko jeden model życia - "wzorzec katolicki", który daje mężczyznom prawo do sprawowania władzy w domu. Kobiety ta sama zasada uczy pokory i zgody na status niewolnicy. Świat przedstawiony w "Katonieli" to studium hipokryzji w środowisku małomiasteczkowej inteligencji. Opisany odważnie i bezkompromisowo. Oryginalny, plastyczny język stylizowany na język biblijnych sentencji lub ludowych modlitw sprawia, że opowieść przybiera miejscami formę ballady. Dzięki temu zabiegowi dramat "życia codziennego" w tej powieści nabiera cech psychologicznego dreszczowca.