Joze Plećnik pod pewnymi względami podobny jest do Antoniego Gaudiego - jako twórca poruszający się na granicy kultur, jako architektoniczny „fundamentalista", lecz również jako inicjator nowej architektury, zachowującej krytyczny dystans wobec europejskich kultur wysokich i mającej w wielkim poszanowaniu tak zwaną kulturę ludową, rzemieślników, techników i wynalazców; jako nauczyciel i artysta umacniający tożsamość swojego kraju. Plećnik to architekt Europy Środkowej, Europy nakładających, się na siebie kultur, z ich konfliktami i przesunięciami czasu, językami literackimi i dialektami, świadomością i wrażliwością językową, różnorodnością miejsc i regionów. Jeśli architektura zacznie kiedykolwiek szukać swoich fundamentów, z pewnością odkryje Jożego Plecnika jako architekta przyszłości.