Praca poświęcona rozwojowi kategorii określoności i gramatykalizacji rodzajników określonych i nieokreślonych w języku szwedzkim. Opierając się na najstarszych szwedzkich zabytkach językowych (inskrypcje runiczne oraz teksty z lat 1225-1526) oraz najnowszych teoriach gramatykalizacji praca dokumentuje stopniowy rozwój pierwotnego zaimka wskazującego ‘tamten’ oraz liczebnika ‘jeden’ w rodzajniki. Jest to zjawisko obserwowane również w innych językach świata, jednak dotąd oba te procesy badane były osobno. W pracy szczególny nacisk położony został na wskazanie współzależności między nimi, gdy pewien stopień zgramatykalizowania zaimka wskazującego otwiera przestrzeń dla gramatykalizacji liczebnika ‘jeden’ w rodzajnik nieokreślony.