W stanie wojennym pożegnałam wszystkie moje księżniczki, królowe i inne bohaterki sceniczne, a było ich ok. 150 i odleciałam jak dzika gęś do ciepłych krajów. Światło, kolory, inność życia sprawiły, że zaczęłam robić zdjęcia, później bawić się farbami akwarelowymi (moja mama malowała poważnymi farbami olejnymi), i wreszcie pies Ares podyktował mi swój pamietnik. Pozazdrościłam psu i napisałam w cieniu pergoli „Wędrówkę” – sztukę dla dzieci, która była wystawiona w Teatrze Syrena w Londynie. Wiersze powstały mimochodem, wszystkie z potrzeby serca. Wystawy indywidualne moich akwarel miałam w Oranie, w Budapeszcie, w Krakowie w ratuszu, w Galerii pod Orłem i w Galerii Rękawka. Na płytach CD wydano już: „Pamiętnik psa Aresa”, „Opowieści Biblijne”, „Pamiętnik znaleziony na lotnisku”. Ukazały się także: „Kwiaty też zasypiają” – poświęcone dzieciom zagrożonym chorobą, „Wakacje z kotem Płotołazem” oraz „Jak Bartek i Dorotka poznawali Ewangelię”.