Historia środowiska Woli – od początku stanu wojennego do 1989 roku – jest sama w sobie pasjonująca. To opowieść o zadziwiającej intensywności doświadczeń, o zaufaniu i głębokim poczuciu publicznego szczęścia. Mówili wtedy o sobie, że są lewicowcami, bo wierzyli w aktywność i podmiotowość społeczną. Pisali zarazem jak twardzi realiści, świadomi, że Polska tamtych czasów jest realnie podzielona i że nie sposób żyć już mitem jedności. Paweł Śpiewak