Książka nie jest historią miasta, ale przyczynkiem do takiej pracy. Zgromadzone w niej teksty powstawały jako artykuły prasowe i miały na celu przedstawienie historii najciekawszych miejsc związanych z Bielawą i jej mieszkańcami, którzy tu tworzyli i działali. Podstawowym materiałem do opracowania zagadnień były bielawskie niemieckojęzyczne kroniki dwóch miejscowych kronikarzy – Antona Hanniga i Fritza Hoenowa, wykorzystano także polskojęzyczną kronikę miasta Krzysztofa Pludro oraz materiały biura informacyjnego Schimmelpfenga.