Album prezentuje 200 nieznanych i niepublikowanych w Polsce fotografii z lat 30. XX wieku. Willem van de Poll (1895–1970) – holenderski fotograf i fotoreporter przyjechał w maju 1934 do Warszawy gdzie miał zrobić zdjęcia nowo otwartego lotniska na Okęciu i zlecenie to wykonał. Do Polski powrócił kilka miesięcy później, aby przez trzy tygodnie fotografować Warszawę, Łowicz, Wilno oraz granicę polsko-litewską i polsko-sowiecką. Portretował też członków ówczesnej elity politycznej i artystycznej (m.in. prezydenta Ignacego Mościckiego, ministra spraw zagranicznych Józefa Becka, Wandę Wermińską, Lodę Halamę, Jadwigę Smosarską), śmietankę towarzyską stolicy i arystokrację, lotników, sportowców; fotografował miasto, w tym Starówkę i dzielnicę żydowską, odwiedził Teatr Wielki, Polskie Radio, Centralny Instytut Wychowania Fizycznego na Bielanach, Pałac w Wilanowie, Belweder, Muzeum Cytadeli Warszawskiej i siedzibę warszawskiej policji. W 1934 Rzeczpospolita – po raz pierwszy od odzyskania niepodległości – znalazła się w idealnej (jak się wtedy wydawało) równowadze pomiędzy dwoma swoimi sąsiadami. Stopniowo wychodziła też z kryzysu gospodarczego, rozwijała skrzydła. I taką Polskę, dostatnią i spokojną, można oglądać na prawie 200 kadrach utrwalonych obiektywem aparatu Willema van de Polla. Album zawiera teksty w języku polskim i angielskim.