Książka podejmuję tematykę wychowania i edukacji, patrząc na dziecko całościowo, na jego rozwój w różnych wymiarach. Używa do tego narzędzia, jakim jest psychosynteza - psychologię całego człowieka, jednocześnie udowadniając, że jej podstawowa zasada - „gdy coś przychodzi na czas – jest to edukacja; gdy za późno to terapia”, podobnie jak zasada Hipokratesa – przede wszystkim nie szkodzić” - powinny być fundamentem współczesnego przygotowania rodziców i nauczycieli. Poprzez kartki książki Autorka prezentuje przestrzenie wychowania niezbędne do wsparcia w rozwoju dziecka, podejmując trudny temat duchowego wychowania człowieka i różnych podejść do niego, a jednocześnie pokazując jak całościowe wspieranie dziecka przyczynić się może do zrównoważonego rozwoju. Książka pokazuje podejście medyczne, psychologiczne, filozoficzne do poruszanej tematyki, także wkracza głęboko w sferę duchowości z punktu widzenia nauki. Książka jest oparta na osobistym doświadczeniu Autorki, stąd jest unikalna. Niemniej porusza tematy ogólne, wkraczając w różne dziedziny życia społecznego i nauki. Narastające społeczne patologie, kryzys sytemu edukacyjnego, objawiające się agresywnymi zachowaniami na ulicach i w szkole, podobnie jak wzrastająca ilość samobójstw wśród dzieci i młodzieży wymusza na dorosłych spojrzenie głębiej w przyczyny procesu jak i powrotu do początku – do jakości sprawowanego wychowania i wczesnej edukacji szkolnej, mający wpływ na obraz siebie i świata, budowanie zdrowej osobowości i zachowania, obecna rzeczywistość polityczna i ekonomiczna oraz procesy globalizacyjne wymagają także spojrzenia na edukację w kontekście całościowego obrazu świata, jak i człowieka. Naukowe odkrycia i udokumentowanie holistycznego podejścia wymuszają zmiany całego systemu kształcenia, w tym wychowania, rozpoczynając od przygotowania rodziców, kształcenia przedszkolnego, poprzez cały system szkolny, na przygotowaniu nauczycieli kończąc.