„Znak zapytania” jest moją drugą książką poetycką, zdecydowanie inną od poprzedniej. Wcześniejsze dzieło było kompilacją, zebraniem w pewien porządek. Tutaj każdy wiersz żyje swoim własnym życiem, a jednocześnie jest wstępem do następnego, w siatce niepisanych podziałów i połączeń, które mają na celu przedstawić się w jak najbardziej różnobarwnym świetle, dając na każdym kroku możliwość wyboru tego kolejnego. Książka ta jest swego rodzaju quasi-konceptem traktu poprzez lustrzane odbicia na styku dwóch sprzeczności, które starają się stworzyć jedną całość. Zadawanie odpowiedzi przez pytania z każdym nowym wersem niesie coraz to nowszą wersję widzenia zacierających się śladów, dzięki kolejnym podejmowanym krokom. Wyniki tej zmienności sprawiają wrażenie istnienia całości wewnątrz jej części składowych, która wydaje się jednak wykraczać poza swoje własne granice, ponieważ książka… tak naprawdę nigdy się nie kończy. Artur Dygacz Artur Dygacz – mieszka w Wielkiej Brytanii. W swojej twórczości czerpie z literatury angielskiej i irlandzkiej XIX i XX wieku, mitologii greckiej, celtyckiej i nordyckiej. Zadebiutował zbiorem wierszy „Sztuka zbawia” (2012).