Siedząc w celi kobiecego więzienia, Aziza postanawia stworzyć złoty rydwan, który poniesie ją do nieba, gdzie spełnią się wszystkie jej marzenia. Pragnie zabrać ze sobą niektóre ze współtowarzyszek niedoli. Analizując losy swoich koleżanek z więziennych cel, rozważa, która z nich zasługuje na darmową przejażdżkę do raju. Jej bezlitośnie szczere komentarze dotyczące przyjaciółek oraz ich rozmaitych przestępstw – morderstw, kradzieży, handlu narkotykami – składają się na tom współczesnych baśni z tysiąca i jednej nocy. Salwa Bakr przekazuje cyniczne i cierpkie spojrzenie na to, w jaki sposób kobiety o zupełnie różnym pochodzeniu – niektóre winne, inne niewinne – radzą sobie razem na jednym oddziale. Zarysowuje również obraz skomplikowanego życia najniższych warstw społecznych współczesnego Egiptu. Z opisów przestępstw popełnianych przez bohaterki wyłaniają się zarazem ich pragnienia i tęsknota za lepszym życiem oraz problemy związane z niemożnością realizacji tych marzeń w uczciwy sposób. Salwa Bakr Urodziła się w 1949 roku w Egipcie, w rodzinie z niższej klasy średniej. Opowieści i rytuały przekazywane przez jej wcześnie owdowiałą i niewykształconą matkę wpłynęły na zainteresowanie Salwy światem i językiem ubogich, prostych kobiet, które są głównymi bohaterkami jej powieści. Pisarka ukończyła studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Ajn Shams i uzyskała tytuł magistra w zakresie krytyki literatury w 1976 roku. Jej wczesne opowiadania dotyczyły głównie kobiet zepchniętych na margines społeczny z powodu ubóstwa. Zainteresowanie międzynarodowej krytyki zdobyła jednak dopiero dzięki swej powieści Złoty rydwan, w której używa technik narracyjnych podobnych do tych wykorzystywanych w opowieściach Szeherezady, aby pokazać życie kobiet zamkniętych w egipskim więzieniu. Eksperymentowanie z narracją oraz nacisk na poznawanie prywatnego świata kobiet to dwie cechy pisarstwa Salwy Bakr, które wywarły duży wpływ na pisarzy zarówno z jej pokolenia, jak i autorów młodszej generacji. Ona sama zaś podkreśla, że inspiracją dla jej twórczości były takie nazwiska w literaturze europejskiej, jak Czechow, Cervantes i Isabel Allende.