Wspomnienia Autora, który jako dziecko był świadkiem ataku niemieckiego lotnictwa na Wieluń o świcie 1 września 1939 roku. Podczas 4-krotnych dywanowych nalotów na miasto, zbombardowano bombami burzącymi i zapalającymi nie tylko budynki mieszkalne ale również szpital, kościół farny i synagogę. W wyniku zbrodniczego ataku Luftwaffe zginęło około 1200 cywilów, a miasto zostało zniszczone w 70%. Autor sugestywnie opisuje ucieczkę mieszkańców z płonącego miasta przed Niemcami oraz okrucieństwo okupacji: rozstrzeliwanie Polaków i Żydów, wypędzenia i prześladowanie mieszkańców miasta i okolic. Dopiero od kilku lat z trudem przebija się do powszechnej wiadomości wiedza, że Niemcy hitlerowskie rozpoczęły napad na Polskę od masakry cywilnej ludności w Wieluniu, a nie atakiem na Westerplatte.