Zazdrośni, drugi (po Zbuntowanych) tom sagi Sándora Máraiego poświęcony jest już bez reszty losom rodu Garrenów. Péter, najstarszy z braci, po wielu latach pobytu za granicą wraca do rodzinnego miasta, wezwany zawiadomieniem o ciężkiej chorobie ojca. Opuszcza Zachód Europy, by wrócić na Wschód. Tymczasem miasto, w którym się urodził i wychował, i które rozkwitło dzięki pracy pokoleń Garrenów i podobnych im rodów, znalazło się już w granicach innego państwa – rządzą w nim obcy. Choroba ojca skupia przy jego łożu całą rodzinę, którą właściwie dopiero w tym tomie poznajemy bliżej – to bogata galeria pełnokrwistych, świetnie opisanych postaci, zarówno przodków – założycieli rodu, jak i ich późnych wnuków, którzy starają się jeszcze zachować styl życia i formy funkcjonowania swojej warstwy społecznej, ale udaje im się to już tylko częściowo. Śmierć ojca i utrata miasta splatają się ze sobą i ukazują koniec pewnej epoki. Lecz piątka młodych Garrenów żyje dalej i musi się odnaleźć w nadciągających trudnych czasach.