Opracowanie podejmuje próbę konsolidacji problemów edukacyjnych dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim w płaszczyźnie ich dobra równouprawnienia do udziału w życiu społecznym prawa do autonomicznego funkcjonowania oraz samorealizacji w dorosłości postulowanych w imię humanizmu i zwykłego człowieczeństwa. Całość należy ocenić jako nowatorską i znaczącą dla pedagogiki specjalnej w Polsce wskazuje bowiem możliwości wspomagania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim przy zastosowaniu atrakcyjnych wywołujących zainteresowanie koncentrujących uwagę i stymulujących rozwój psychospołeczny metod terapeutycznych - konkretnie chodzi o biblioterapię. Praca pozytywnie ukierunkowuje myślenie o możliwościach ludzi z niepełnosprawnością daje nadzieje środowiskom związanym z tymi ludźmi że mogą normalnie żyć i funkcjonować w dorosłości realizując swoje ambicje i wyznaczone role społeczne. Jest to niewątpliwie nowe myślenie i dialektyczno-holistyczny pogląd na potrzebę oraz konieczność wszechstronnego poznania specyficznej sytuacji rozwojowej osoby niepełnosprawnej. Z recenzji dr hab. Marzenny Zaorskiej