W roku 2011 mija dwadzieścia pięć lat od czasu wydania jedynego polskiego zarysu systemu prawa pracy autorstwa prof. dr. hab. Tadeusza Zielińskiego. Minione ćwierćwiecze w historii kraju cechują radykalne zmiany zaistniałe we wszystkich dziedzinach życia, także w stosunkach pracy. Głęboka transformacja ustrojowo-gospodarcza oraz dynamiczny rozwój doktryny i judykatury prawa pracy uzasadnia więc ponowne przedstawienie dorobku nauki prawa pracy. Opracowanie to jest w swych założeniach pomyślane jako prezentacja obowiązującego ustawodawstwa pracy w ujęciu systemowym. Jego koncepcja zakłada kompleksowe zarysowanie zasadniczych konturów systemu prawa pracy. Jest to istotne ze względu na postępujące procesy atrofii prawa pracy, przejawiające się coraz mocniejszym separatyzmem jego poszczególnych części. Celem dzieła jest więc uniformizacja aparatury pojęciowej oraz charakterystyka fundamentalnych instytucji normatywnych. Prezentowane dzieło jest kierowane nie tylko do przedstawicieli doktryny prawa pracy, lecz także do szeroko pojmowanej praktyki.