Książka Zapisane w operze. Studia i szkice z historii i estetyki opery przyjmuje jako założenie ukazanie wszelkich możliwych okoliczności i zdarzeń zewnętrznych, znajdujących swe odbicie w niektórych dziełach operowych. Będą do nich należały wydarzenia i postaci historyczne, dzieła literackie, na podstawie których powstawały libretta operowe, cechy szeroko rozumianej kultury i literatury, a także estetyki czasów, w których te dzieła powstawały. Książka Elżbiety Nowickiej ma ogromny walor poznawczy, dotyczący nie tylko faktografii, ale najszerzej rozumianej kultury, tak filozoficznej, jak artystycznej, literackiej i wreszcie muzycznej omawianych epok. Jednocześnie przyjęta w niej perspektywa łączenia spojrzenia literaturoznawcy, muzykologa i kulturoznawcy pozwala dostrzegać zjawiska, sytuujące się „pomiędzy” zjawiskami rzeczywistymi, intelektualnymi a danym im wyrazem artystycznym. W trzech wzorcowo przemyślanych częściach książki, stanowiących starannie zakomponowany zbiór studiów i szkiców, Autorka omawia szerokie konteksty historyczne i kulturowe (historia Dymitra Samozwańca i Maryny Mniszech), błyskotliwie interpretuje słynne dzieła operowe (Cosí fan tutte Mozarta, Don Carlos Schillera i Verdiego, dramat Sardou La Tosca i operę Pucciniego lub Dziecko i czary Ravela) i znajduje dla nich zawsze niebanalne oraz nieoczekiwane odniesienia, które sprawiają, iż książkę czyta się z wielką przyjemnością i zainteresowaniem. Pojawiają się tu wreszcie fascynujące domysły na temat zagadkowej informacji o libretcie, napisanym przez Cypriana Kamila Norwida do opery Marcella (do muzyki Antoniego Kątskiego).