· świetna powieść sensacyjna, mocno osadzona we współczesności · przez krytykę literacką Czarne kadry uznane są za najlepszą powieść tego autora; Suknia ślubna (MUZA SA 2012) również zyskała sławę, zaś pierwsza jego powieść Travail soigné została nagrodzona w 2006 roku Prix Cognac · każda z trzech części Czarnych kadrów zaczyna się zmianą narratora, i tym samym wyraźną zmianą stylu wypowiedzi · realistyczne, przekonujące sytuacje, postaci z krwi i kości, intryga poprowadzona z maestrią Ponad pięćdziesięcioletni Alain Delambre jest specjalistą od zarządzania zasobami ludzkimi i od czterech lat jest bezrobotny. Wciąż szuka pracy w swojej specjalności, ale nikt nie chce zatrudnić człowieka w jego wieku. Podejmuje się zatem najróżniejszych prac, aż do dnia, gdy dostaje zaproszenie od firmy poszukującej pracownika o jego kwalifikacjach na testy teoretyczny i praktyczny. Choć żona Nicole jest przeciwna jego udziałowi w dziwnej, nie liczącej się z ludzkimi uczuciami maskaradzie, to jednak Delambre postanawia wziąć udział w pozorowanym ataku terrorystów. Od momentu przemiany symulowanego ataku w prawdziwy, losy Delambre toczą się lawinowo. I choć kradzież milionów, szantaż, kłamstwa, manipulacja są jego udziałem, to towarzyszące im motywacja i przemyślenia są tak logiczne i konsekwentne, że potępiając Dalambre, jednocześnie doskonale go rozumiemy.