Ginny Elkin to pseudonim młodej kobiety z poważnymi problemami psychicznymi, która po kilku latach nieudanych prób znalezienia pomocy u przeróżnych specjalistów rozpoczęła indywidualną terapię u Irvina D. Yaloma, psychiatry z Uniwersytetu Stanforda. Pacjentka i psychoterapeuta zawarli umowę, że po każdym spotkaniu będą pisać własne, osobiste relacje z jego przebiegu i co pół roku wymieniać się swoimi sprawozdaniami. I tak powstała książka – niepowtarzalny zapis jakże odmiennych przeżyć, emocji, refleksji, interpretacji dotyczących tych samych zdarzeń, tych samych rozmów i zachowań. Irvin D. Yalom, znany polskim Czytelnikom jako autor prac naukowych, esejów oraz opowiadań i powieści terapeutycznych – takich jak Psychoterapia grupowa, Psychoterapia egzystencjalna, Kat miłości, Leżąc na kozetce, Kiedy Nietzsche szlochał, Dar terapii, Religia i psychiatria i wielu innych – odwołuje się do unikatowego dokumentu, jakim jest ta książka, w wielu spośród swoich późniejszych publikacji.