Praca Karoliny Ruty sytuuje się w obszarze stylistyki językoznawczej. Jej przedmiotem jest opis, analiza i interpretacja wybranych nacechowanych (relewantnych) stylistycznie elementów struktury językowej i tekstowej tetralogii Romana Brandstaettera „Jezus z Nazarethu”. Złożoność i swoistość przedmiotu tej analizy narzuciła badaczce konieczność pogodzenia różnych metod, ukształtowanych na gruncie różnych paradygmatów badawczych lingwistyki. Przyjęte przez autorkę założenia teoretyczno-metodologiczne i zastosowane instrumentarium badawcze należy uznać za oryginalne, przemyślane, a przede wszystkim właściwe i adekwatne zarówno do zamierzonego celu rozprawy, jak i do zgromadzonego materiału językowego.