Autorka postawiła sobie ambitne zadanie: zrekonstruowanie strategii toższamościowych wychowanków placówek opiekuńczo - wychowawczych, którzy zostali naznaczeni podwójnym piętnem dysfunkcyjnej rodziny pochodzenia i instytucjonalizacji, jakiej podlegali w najbardziej dla nich formatywnym okresie życia. Udało się też autorce przełamać negatywny stereotyp wychowanka placówek opiekuńczo-wychowawczych i negatywny stereotyp tychże placówek. Z recenzji prof. dr hab. Marioli Flis