Wybór Anny Marii Nurowskiej, nowe wydanie powieści Postscriptum z 1989 roku, to historia przejmująca i opowiedziana z niezwykłą empatią. Anna Łazarska, czterdziestoletnia skrzypaczka, trafia na zapiski swojego ojca, Witolda Łazarskiego, i odkrywa, że nie jest osobą, za którą się uważała. Jej prawdziwe nazwisko to Miriam Zarg, jako niemowlę została uratowana z warszawskiego getta. Przeżywa wstrząs. Traci zaufanie do ojca i porzuca go, choć ciężko chory mężczyzna potrzebuje opieki. Anna nawiązuje kontakt z krewnymi, ale nie potrafi odnaleźć się w nowej roli. Z wielkim wysiłkiem próbuje poskładać fragmenty obydwu życiorysów w jedną całość. Historię Anny znamy z relacji dziennikarza, Hansa Beneka. Ich spotkanie dopełnia nakreślony przez Marię Nurowską obraz. Osobista tragedia Anny odzwierciedla losy trzech narodów uwikłanych w II wojnę światową: Żydów, Polaków i Niemców. Czy mogłam przypuszczać, wieszając się na jego szyi, że w nim właśnie zamknięta jest tajemnica mojego losu? Dlaczego to zrobił? Dlaczego pozwolił mi być kimś innym? Czy nie rozumiał, że w ten sposób okalecza moją duszę? A jeżeli już podjął taką decyzję, dlaczego pisał? Czy raczej dla kogo? (...) - Powiedz do mnie córeczko - upierałam się. Kręcił ze śmiechem głową. - Nie mogę, bo ty jesteś Anka. (fragment) Nurowska znalazła niezwykły sposób na opowiedzenie losów i przedstawianie konfliktu tożsamości niemal czterdziestoletniej Polki Anny Łazarskiej, która faktyczne nazywa się Miriam Zarg. Martina Lilla, „Frankfurter Allgemeine Zeitung" Nurowska ma niewyczerpany dar opowiadania. Cechuje ją wyczucie języka i stylu, przenikliwość oraz umiejętność budowania przekonujących dialogów. Peter Jokostra, „Rheinische Post"