Witold Kamieniecki – profesor historii, polityk, świadomy swego pochodzenia, opisał zaledwie niewielką część życia swojego i rodziny, pominął czasy międzywojnia, najbardziej interesujące historyka, kiedy czynnie uczestniczył w wielkiej polityce. Wspomnienia Witolda Kamienieckiego są nie tylko obrazem genealogii rodzinnej, nauką, którą nestor rodu daje wnukom, są czymś więcej – relacją życia oraz kultury Polaków schyłku XIX i początku wieku XX [do 1915 r.]. Wspomnienia prof. Kamieniecki napisał w listopadzie roku 1949, bardzo ciężkiego politycznie; być może była to lekcja dydaktyzmu dla wnuków i jedyna możliwość pokazania innego świata, innych postaw. Autor niewątpliwie był zauroczony wiekiem XIX, pokazał nam, opisał świat, który uległ całkowitej zagładzie, a „którego piękno odczuwał bardzo silnie” – zanikającą wieś ziemiańską sprzed I wojny światowej, którą kochał, do której tęsknił, a także tworzącą się warstwę społeczną, inteligencję.