Monografia dotyczy zagadnień związanych z wykonaniem zobowiązań prywatno-prawnych w okresie II RP. Pierwsza część dotyczy realizacji zobowiązań w okresie inflacji. Sądy początkowo stały na stanowisku nominalistycznym, a po orzeczeniu SN w sprawie Fliederbaum - Kuhnke przyjęły kurs waloryzacyjny. Zakres waloryzacji został określony w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych, tzw. lex Zoll. Druga część książki dotyczy wykonania zobowiązań w okresie wielkiego kryzysu gospodarczego. Kryzys w Polsce miał charakter rolny, dlatego regulacje antykryzysowe określano mianem akcji finansowo-rolnej. Cechą charakterystyczną ustawodawstwa była ogromnie rozbudowana struktura, dotycząca m.in. instytucji kredytowych oraz urzędów rozjemczych. Na zakończenie autor omawia prace Komisji Kodyfikacyjnej dotyczące klauzuli rebus sic stantibus (art. 269 k.z.), jak również obecnie obowiązujące regulacje, które wprowadzono w 1990 r. w związku z polityką inflacyjną lat 80. Książka ma charakter prawno-ekonomiczno-historyczny. Zapełnia niewątpliwie istniejącą od lat lukę w literaturze przedmiotu.