Kolejne afrykańskie podróże bohaterów tej pracy dzieli - mniej więcej - pół wieku, toteż niezmiernie interesujące jest śledzenie ewolucji wizerunku Afryki od pełnego uprzedzeń, europocentrycznego i zdystansowanego widzenia Sienkiewiczowskiego, poprzez usiłującego dociec prawdy o Czarnym Kontynencie Brandysa, aż po obraz kreślony przez Kydryńskiego, zsubiektyzowany, niesystematyczny i niepełny, ale najbliższy sprawozdaniu antropologa doświadczającego spotkania z obcością bezpośrednio w terenie i spoglądającego na obcą kulturę z wrażliwością humanisty świadomego kulturowych zróżnicowań gatunku homo sapiens.