Ekranizacja opowiadania Idy Fink pod tym samym tytułem. Clara Planck jest Żydówką poslkiego pochodzenia i światowej sławy wiolonczelistką. W 1972 roku Clara zostaje zaproszona do Polski, gdzie ma uświetnić swoją obecnością otwarcie Sali koncertowej nazwanej jej imieniem. Wizyta w kraju dzieciństwa i młodości budzi w niej wiele wspomnień. Jako jedynej z rodziny udało się jej przeżyć piekło II wojny światowej. Wiosną 1941 roku wraz ze swoim mężem i dwiema córeczkami, szukała schronienia przed Niemcami. W tej trudnej sytuacji pomogła im polska kobieta, Emilia. Pobyt w jej domu był dla całej żydowskiej rodziny bardzo trudnym doświadczeniem i silnym przezyciem dla samej Clary