Wiersze delikatne jak kwiaty, autorka silna jak kwiaty. Powstawały spontanicznie, na potrzebę chwili. Pojawia się w nich zamykanie, otwieranie, chowanie się, ukrywanie przez zabraniem – formy ucieczki-wycieczki w siebie. „To owoce smutku, z którym sobie nie radziłam, a pisanie dawało mi ukojenie. Tylko kilka wierszy zawiera odrobinę nadziei. Są one jedynym kolorowym akcentem z tego czarnego czasu” – mówi Anna Musialik. „Czarny czas” to trzy lata, przełom lat nastoletnich i dorosłości autorki. Pisanie daje jej dużo radości, nawet gdy popycha ją do tego smutek, dramat. Anna Musialik wiersze nazwała kwiatowymi, mimo że gładkość kartek nie odda gładkości płatków – postarała się, by były równie delikatne. Motyw kwiatowy obecny zwłaszcza w pierwszych utworach decyduje o lekkości i atmosferze tomiku. Poetycki debiut wrażliwej, ciekawej świata i przyszłości 23-latki.