Książka omawia zagadnienia związane z obróbką wełnianego surowca i wytwórczością wełnianych tkanin w Gdańsku. Autorka na podstawie analiz technologicznych reliktów wełnianych tkanin wydobytych z nawarstwień średniowiecznego i nowożytnego Gdańska (stanowiska - Wyspa Spichrzów, Lastadia i ul. Panieńska 3a) opowiedziała przede wszystkim o użytkowaniu tkanin w tych okresach przez ludzi pochodzących z najuboższych warstw społecznych miasta, związanych z ciężką, fizyczną pracą. Stąd też rozdział o grubych tkaninach, które wykorzystywano na koce i szycie worków. Zwróciła też uwagę na produkcję tzw. wyrobów pozatkackich: filcu i dzianin. Ogromne rozdrobnienie wyrobów tekstylnych pozwoliło na omówienie zagadnień związanych z kostiumologią tego czasu w bardzo małym zakresie, jednak autorka pomimo tak skromnej bazy danych podjęła ten trud, uzupełniając zdobyte informacje materiałem ikonograficznym i źródłami pisanymi. W pracy znajduje się też rozdział dotyczący konserwacji tkanin wełnianych wykonanej przez autorkę.