Dekada nowego teatru odkryła dla polskiej kultury wybitne reżyserki i reżyserów oraz przynajmniej setkę wspaniałych aktorów. Wzbogaciła repertuar środków wyrazu o efekty reportażowe, cytaty z rzeczywistości, zapożyczenia z popkultury, a także nowe zasady kompozycji i obecności aktora na scenie. Sprawiła, że polscy artyści dramatyczni przetarli oczy i krytycznie spojrzeli na dotychczasowe konwencje, przezroczyste ideologie zdroworozsądkowe i religijne oraz pozory apolityczności. Przede wszystkim jednak teatr ten wprowadził na scenę nowych bohaterów. W ich losach, sposobie mówienia i zachowania odbijały się problemy społeczne, które przyniosła zmiana systemu gospodarczego i politycznego: zakwestionowanie tradycyjnych stylów życia i relacji społecznych, bezrobocie, bezdomność, nasilający się nacjonalizm. Zderzyliśmy się też ze zjawiskami wcześniej nienazywanymi – agresją w rodzinie, wyzyskiem kobiet, pedofilią, homofobią, wykluczeniem społecznym czy korupcją polityczną. Wątroba powstała, by uporządkować podstawowe informacje o polskim nowym teatrze. Maciej Nowak