Założeniem zbioru jest postrzeganie problemów ekologii kultury w ich wielopostaciowej jedności, która przejawia się też w komplementarności tekstów w niej umieszczonych. Idea ta wpisuje się w najnowsze tendencje nauki i wypływa z konieczności wypracowania nowych sposobów istnienia człowieka w przyrodzie, jego planetarnego bycia. Problem ekologii jawi się w ten sposób nie tylko jako sfera działań sensu stricto praktycznych, ale także jako asumpt do pogłębionej refleksji humanistycznej, swoistej reinterpretacji podstawowych pojęć o człowieku, jego relacji wobec innego (przyrody, człowieka, kultury). Zawarte dociekania obejmują wiele dziedzin: językoznawstwo, ekokomunikację, antropologię, antropologię kultury, lingwodydaktykę, komparatystykę literacko-kulturową oraz literaturoznawstwo.