Tytułowe pytanie tylko z pozoru jest paradoksalne. Leon Lederman, laureat Nagrody Nobla, rzekł: „Wierzyć w coś, wiedząc, że nie można tego udowodnić (jeszcze) – oto istota fizyki”. Eseje zebrane w tym tomie, napisane w większości przez naukowców, nie są antytezą nauki. Nie są też luźnymi refleksjami snutymi przez badaczy w wolny dzień. Dotyczą najrozmaitszych dziedzin, wyrażają ducha świadomości naukowej w jej najlepszym wydaniu, są przypuszczeniami opartymi na wnikliwej wiedzy, odznaczającymi się otwartością, swobodą i polotem. Wiele z nich dotyczy przyszłości w różnych dyscyplinach naukowych. Twierdzenie, jakoby nauka już teraz wiedziała wszystko, byłoby całkowicie błędne. Nauka postępuje naprzód dzięki przeczuciom i domysłom, poprzez formułowanie hipotez często inspirowanych poetyckimi rozważaniami, a nawet dzięki ideom estetycznym. Dopiero później stara się dowieść ich słuszności eksperymentalnie lub obserwacyjnie. Właśnie na tym polega piękno nauki – na przechodzeniu od fazy wyobraźni do stadium poszukiwania dowodów. Richard Dawkins (fragment Przedmowy)