tuż-tuż, piąty tom wierszy Julii Fiedorczuk, zwraca uwagę na delikatną sieć powiązań między człowiekiem a naturą, innymi ludźmi, sobą samym, twórczością. Relacje te są różnorodne. Niekiedy ukazują spokojną symbiozę, innym razem – drażniący brak i niepokojącą sztuczność. Zawsze jednak zawarta w nich jest odrobina tajemnicy, sennej niejasności, niemal uchwytnej wątpliwości, tuż-tuż.