Miłość jest jak nasionko leśne, z wiatrem szybko leci, ale gdy drzewem w sercu wyrośnie, to tylko chyba razem z sercem wyrwać je można. Henryk Sienkiewicz, Potop. Czy to za sprawą barwnie przedstawionych dziejów historycznych, czy wplecionych w fabułę perypetii fikcyjnych bohaterów, mistrzowsko wkomponowanych w odmalowane ręką pisarza tło historyczne – faktem jest, że Trylogia Henryka Sienkiewicza urzeka i porywa kolejne pokolenia czytelników. Przedstawiona w „Ogniem i mieczem” wojna z Kozakami, opisany w „Potopie” najazd Szwedów na Polskę, utrata Kamieńca Podolskiego i zwycięstwo Jana Sobieskiego pod Chocimiem będące kanwą „Pana Wołodyjowskiego” – to zapis burzliwych zakrętów historii, na której kartach nie brakowało bohaterów gotowych do ostatniej kropli krwi walczyć o los ojczyzny. Na tle historii toczy się też walka o coś równie ważnego – o spełnioną miłość, o uczucie tyleż namiętne, co skomplikowane. Oto piękne ukochane polskich oficerów dostają się w ręce ich rywali i przeciwników politycznych – Bohuna, Bogusława Radziwiłła czy Azji Tuhajbejowicza. Zarówno Skrzetuski, jak i Kmicic oraz Wołodyjowski z żarliwością i narażeniem życia godnym walki za ojczyznę stają w szranki z przeciwnikiem, by na zawsze połączyć swój los z wybrankami – Heleną, Oleńką czy Basią. Jedno jest pewne: Trylogia to rzecz o miłości. Czyta Mieczysław Voit.