Model terapii psychomotorycznej został opracowany w latach 60. XX wieku w Brukseli z inspiracji dr Zofii Kułakowskiej. Jest to terapia przeznaczona dla dzieci w wieku od 3 do 10 lat z zaburzeniami funkcjonowania, których podłożem jest minimalna dysfunkcja mózgu, spowodowana nieprawidłowością w dojrzewaniu mózgowych struktur integracyjnych (między innymi odpowiadających za funkcję mowy, zachowania i prawidłowej identyfikacji własnego ciała). Celem i efektem terapii psychomotorycznej jest konstrukcja lub aktywizacja sieci neuronalnych, które odpowiadają za mózgowe procesy integracyjne. Poradnik ma być przewodnikiem dla rodziców jak w domowych warunkach, podczas codziennych zajęć wspierać dziecko i poprawiać jego możliwości psychomotoryczne.