Dlaczego politycy i architekci piszą manifesty? Kiedy Karol Marks pisał Manifest komunistyczny, jego celem nie było stworzenie dzieła literackiego – twierdził, że nie chce już tylko opisywać świata, on chce go zmieniać. Nasz wiek, jak pokazał to Ulrich Conrad w książce Programy i manifesty architektury dwudziestego wieku (1964), przemienił manifest w zdarzenie przewidywalne. Niechętny lub niezdolny do reklamy architekt musi prezentować siebie poprzez budynki. Inni profesjonaliści używają manifestów do podobnych celów, ale zaskakujące jest to, że mimo iż dokonują tego zarówno politycy, teologowie, jak i artyści, to nie ma prawie refleksji na temat tego gatunku. Jest to bowiem dziwna forma sztuki, przypomina trochę haiku z jego zasadami skrótowości, dowcipu i le mot juste (trafności słowa).