Publikacja przedstawia wyniki badań technologii i technik malarskich stosowanych w gdańskich warsztatach malarskich w czasach nowożytnych. Analizy obejmowały pięć wybranych epitafiów XVI- i XVII-wiecznych z Bazyliki Mariackiej w Gdańsku, upamiętniających rodziny: Johanna Connerta (1554-1556), Michaela Loitza (1561-1564), Georga Hojera (1586), Jacoba Schadiusa (1588), Hansa Gronau (1612). Do tej pory nie były one przedmiotem żadnych działań ustalających technologię i technikę ich wykonania. W badaniach posłużono się zarówno tradycyjnymi, jak i nowoczesnymi metodami badawczymi, takimi jak: analiza w podczerwieni, ultrafiolecie, prześwietlenie rentgenowskie, badania mikrochemiczne, mikroskopowe w świetle widzialnym i w ultrafiolecie, spektralna analiza emisyjna (XRF), energodyspersyjna mikroanaliza rentgenowska połączona z mikroskopią elektronową (SE-M-EDS), neutronowa analiza aktywacyjna (NAA), chromatografia gazowa (GC). Uzyskane rezultaty, informacje ze starych źródeł pisanych oraz dotychczasowe badania technologiczne pozwoliły ustalić technikę wykonania epitafiów oraz cechy charakterystyczne gdańskiego warsztatu malarskiego. Stanowią one uzupełniający fragment do historii technologii i techniki malarskiej oraz zasad i reguł typowych dla warsztatu nowożytnego malarstwa. Wyniki badań przedstawiono w formie opisowej, uzupełniając je dokumentacją fotograficzną dla każdego z badanych dzieł. Jest to usystematyzowana baza danych do wykorzystania w dalszych badaniach dzieł sztuki tego czasu i regionu. Epitafia od czasów powstania wyrażały szczególny dowód pamięci o osobach, które odeszły na zawsze. Dzisiaj dzieła te są nam bliskie ze względu na oryginalną formę i kolorystykę, a także specyficzne cechy warsztatowe. Nota z recenzji wydawniczej. Profesor zwyczajny dr Józef Flik, Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa, Wydział Sztuk Pięknych, Uniwersytet Mikołaja Kopernika