Tomik młodego poety Piotra Łabiszewskiego zawiera typowe dla debiutantów tematy i schematy. Miłość miesza się ze śmiercią, ja poetyckie jest wyeksponowane na pierwszy plan, jest tu dużo zdań deklaratywnych i perswazyjnych. Wiersze wolne przeplatają się z wierszami, które silą się na sylabiczność lub toniczność. Czy coś jednak odróżnia ten tom od podobnych mu debiutów? Szczerość? Egzaltacja? Erotyzm? Ciekawy tytuł? Oceńcie Państwo sami.