Próba stworzenia sztucznej inteligencji poprzez zastosowanie osiągnięć logiki okazała się przedsięwzięciem naukowym - zdaniem autora - „dość awanturniczym”, bo podjętym bez odpowiednich narzędzi i rozeznania. Książka stanowi solidne podsumowanie tego przedsięwzięcia, które w naturalny sposób łączy się z podsumowaniem osiągnięć logiki. Na tej bazie rozważone są też perspektywy rozwoju dziedziny. Popularność tematu, liczna fora dyskusyjne w Internecie, filozoficzne i pseudofilozoficzne rozważania na temat sztucznej inteligencji, a przede wszystkim mnóstwo nieporozumień i przesądów związanych z tym tematem - wszystko to sprawiło, że swoimi rozważaniami autor postanowił podzielić się z możliwie szerokim gronem czytelników. Książkę swoją starał się napisać tak, aby do jej przeczytania i zrozumienia wystarczały ciekawość i ogólne wykształcenie. Szczególni adresaci tej książki to z jednej strony naukowcy różnych specjalności, którym nieobca jest ogólna refleksja nad nauką i metodą naukową, a z drugiej strony studenci i młodzi naukowcy w dziedzinach informatyki i matematyki, którzy otwarci są na radykalną zmianę poglądów, nawet w znanych sobie kwestiach. Książka może służyć jako podręcznik uzupełniający do różnych wykładów z zakresu sztucznej inteligencji, inteligencji obliczeniowej, systemów ekspertowych czy też systemów wspomagania decyzji (business intelligence). Na wydziałach innych niż matematyczno-informatyczne może stanowić podręcznik podstawowy na kursie logiki ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań w sztucznej inteligencji. Może wreszcie być podstawą do zajęć seminaryjnych dotyczących wykorzystania metod matematycznych w nauce, filozofii matematyki i logiki, granic naukowego poznania.