Książka jest nadzwyczaj ciekawą próbą pokazania znaczenia, jakie mogą mieć inskrypcje dla warsztatu badawczego historyka starożytności. Podstawę badań stanowił materiał pochodzący z greckiego i rzymskiego kręgu kulturowego. Czynnikiem organizującym nie jest tu, jak w większości podręczników epigrafiki, tradycja tej dyscypliny naukowej, ale szeroko pojmowana problematyka historyczna. Szkic pióra redaktora tomu jest próbą zanalizowania podstawowych zagadnień związanych z krytyką źródłoznawczą. Epigrafika jest dziedziną wzbudzającą ogromne zainteresowanie wśród badaczy oraz archeologów, szeroko uwzględnianą w dydaktyce uniwersyteckiej.