Społeczna historia mediów to jedna z najbardziej znanych na świecie książek o historii mediów. Autorzy, brytyjscy historycy społeczni, śledzą, jak zmieniały się środki masowego przekazu i jak te przeobrażenia wpływały na sposób postrzegania otaczającego nas świata. Opisując kolejno następujące po sobie technologie w kontekście politycznym, kulturowym i gospodarczym, zachęcają do rozważnej analizy epoki nowych mediów, która wiele może skorzystać na spojrzeniu nie tylko w przyszłość, ale również w przeszłość. Zwięzłe przedstawienie dziejów – takie jak to – jest ze swej natury wybiórcze. Staraliśmy się w nim uwydatnić pewne tematy, na przykład funkcję mediów w sferze publicznej, pozyskiwanie i rozpowszechnianie informacji, rozbudowę sieci instytucji medialnych czy rozwój przemysłu rozrywkowego. Podejście takie sprawiło, że bardziej skupiliśmy się na zmianach niż kontynuacji, choć niekiedy przypominamy czytelnikom, że pojawienie się nowych mediów nie oznaczało rezygnacji z wcześniej znanych. Rękopisy zachowały swoje znaczenie także w epoce druku, podobnie jak książki i radio w epoce telewizji. Media należy postrzegać jako system – ulegający nieustannym zmianom, między innymi przemianom technologicznym – w którym różne elementy pełnią bardziej lub mniej istotne role. Fragment tekstu