Spastyczność ze względu na rozpowszechnienie i stopień upośledzenia sprawności ruchowej stanowi ogromny, zróżnicowany problem kliniczny i społeczny. Pojawienie się w ostatnich latach nowych metod diagnostycznych (laboratorium chodu) i sposobów rehabilitacji (podejście funkcjonalne, urządzenia - roboty do nauki chodu czy funkcji ręki) oraz nowych sposobów farmakoterapii (toksyna botulinowa, dokanałowy baklofen), które są już niemal częścią codziennej praktyki klinicznej, jest chyba dobrym momentem na podsumowanie aktualnej wiedzy, czemu ma służyć niniejsza monografia. Jarosław Sławek