Jedną z konsekwencji rozwoju kontaktów kulturowych na poziomie ponadnarodowym oraz udziału w realizacji przedsięwzięć wspieranych przez programy współpracy jest m.in. tworzenie trwałych związków pomiędzy współpracującymi ośrodkami kulturalnymi. Struktury te skupiają zwykle przedstawicieli jednej lub kilku dziedzin, umożliwiając im stałą wymianę doświadczeń oraz wypracowanie wspólnych form działania. Sieci współpracy kulturalnej zajmują jedno z najważniejszych miejsc w ramach polityki Unii Europejskiej w dziedzinie kultury, stając się niezależną płaszczyzną działań w tym obszarze, odrębną od dwustronnych lub wielostronnych form współpracy państw europejskich. Można więc powiedzieć, iż powstaje w ten sposób nowa międzynarodowa płaszczyzna wzajemnych relacji, pozostająca poza systemami relacji międzypaństwowych. Obszarem problemowym jest dla niniejszej pracy całokształt działań sieci współpracy kulturalnej, które w sposób bezpośredni lub pośredni wpływają na rozwój kultury europejskiej. Sieciowa forma współpracy w dziedzinie kultury, będąc płaszczyzną dialogu i przepływu oraz wzbogacania kultur narodowych, przynosi korzyści dla społeczeństw Europy, jak i dla podmiotów kulturalnych funkcjonujących w strukturach państwowych i na poziomie międzynarodowym. Publikacja omawia w szczególności pojęcia takie jak: - „Kultura” i „sieć” w aspekcie pojęciowym i historycznym - Problemy analizy sieci współpracy kulturalnej - Finansowanie sieci współpracy kulturalnej - Aktywność sieci współpracy kulturalnej - Wyzwania stojące przed sieciami współpracy kulturalnej