Sergio Ramos - obrońca nie do przejścia i piłkarz totalny. Pewny siebie brutal czy wszechstronny piłkarz o profilu lidera. Jest wszędzie na boisku i jest prawdziwym przekleństwem dla rywali. Defensor, o którym marzą dyrektory sportowi najlepszych klubów. Wart każde euro z prawie 30 milionów, które za niego zapłacono. Carpintero pokazuje nam genialnego piłkarza, ale przede wszystkim niesamowitego człowieka. Wyjaśnia zależność między charakterem Sergio Ramosa a jego doskonałą grą. Między tym, jak myśli, a tym, jak działa drugi kapitan Realu Madryt. Znakomity, pełen anegdot portret ikony Realu Madryt i hiszpańskiej reprezentacji. Gratka dla wszystkich fanów futbolu. Sergio Ramos. Z Krwi i kości. O tym właśnie jest ta książka. Polskie wydanie Sergia Ramosa zostało specjalnie uaktualnione oraz wzbogacone o niepublikowane wcześniej zdjęcia. Niesamowite jest w Ramosie wszystko, lecz najbardziej niesamowite jest to, że facet nałogowo wygrywa na wielkich imprezach bardzo popularną od kilku lat rywalizację. Na poły sztuczną, ale jednak wyjątkowo obiektywną, tzw. Castrol Index. Tak było na mundialu w 2010 r., na Euro dwa lata później, nawet w ostatnim Pucharze Konfederacji dopiero po meczu finałowym wyskoczył przed niego Brazylijczyk Fred. Zabawa polega na tym, że piłkarze są oceniani przez statystyków, którzy w określony sposób sumują punkty za każde podanie, strzał, obronę, odbiór czy atak, uwzględniając strefę boiska, w którym zostało wykonane zagranie, a na końcu na podstawie specjalnych kryteriów obliczają wpływ danego zawodnika na grę drużyny. A więc to nie bez Casillasa, Xaviego, Iniesty czy Torresa nie ma reprezentacji Hiszpanii. Nie ma jej bez Sergio Ramosa. Nie inaczej jest w Realu Madryt. (Jacek Sarzało, fragment POSŁOWIA) Fragment książki: Zawodnicy Sevilli doskonale pamiętają przyjście Ramosa do drużyny. Na pierwszym treningu zaledwie szesnastoletni Sergio przyłączył się do popularnej na całym piłkarskim świecie gry „w dziada”. Nowicjusz, którego nie wiadomo skąd wytrzasnął Caparrós, zaczął oczywiście w środku. Panowie piłkarze z pierwszej drużyny nie zwracali na pętaka z długimi włosami najmniejszej uwagi. To rozjuszyło Ramosa. Od pierwszej chwili usilnie próbował zdobyć piłkę, by wyjść z koła i niemal natychmiast doszło do zderzenia z jednym ze starszych graczy. Zapadła przeraźliwa cisza. Potem zaczął się zbiorowy lincz słowny nad Ramosem. Kiedy krzyki starszyzny stawały się coraz ostrzejsze, nie wiadomo skąd pojawił się trener i wyprowadził pod ramię naszego bohatera. Reszcie kazał udać się na przebieżkę wokół boiska, Sergio zaś usłyszał zdanie, które wyryje sobie w pamięci do końca życia. - Spokojnie, chłopcze, spokojnie. To twój pierwszy dzień, ale następnym razem, kiedy coś takiego ci się przytrafi, nie zapomnij tego, co ci teraz powiem: uderz mocniej. Ramos uśmiechnął się. Tą jedną radą Caparrós zdobył na wyłączność psychikę młodego gracza. Już po pierwszym treningu stało się oczywiste, że debiut Ramosa w Primera Division jest bliski.