„Nowy to rodzaj malarstwa. Tu nie drzewo, nie miedź, nie płótno przedstawia te obrazy, ale niebo barwy, nawet podczas najciemniejszej nocy widziane". Tymi właśnie słowami prof. Jan Brożek, doktor medycyny i bakałarz teologii Akademii Jagiellońskiej, opisał w swojej dedykacji odnaleziony we Fromborku poemat relig?ny Septem sidera, który w 1629 roku wydał jako autentyczne dzieło Mikołaja Kopernika i przesłał Jego Świątobliwości papieżowi Urbanowi VIII. To dla nas zaszczyt, że dzięki życzliwości Biblioteki Jagiellońskiej możemy w niniejszej publikacji umieścić faksymile całości pierwszego wydania, znajdującego się w zbiorach krakowskiej wszechnicy pod sygnaturą nr 1474 I. Nawet jeżeli już dzisiaj wiadomo, że dzieło to nie wyszło sp od ręki toruńskiego Astronoma, to jednak możemy sądzić, że poezja nie była mu obca. Jego zaś wielkość naukowa i wiekopomne dzieło będą inspirowały zapewne jeszcze niejedno pokolenie. Niechaj więc poszukiwania w obszarze działalności Kopernika i jego spuścizny nie gasną, dając nam wszystkim poczucie obcowania z wielkością ludzkiego ducha i możliwościami jego rozwoju. Redaktorzy niniejszej publikacji pragną w tym miejscu serdecznie podziękować wielu osobom, dzięki których życzliwości i pomocy mógł być zrealizowany pomysł wydania poematu. Septem sidera z tak licznymi przekładami na języki nowożytne. Jest to efekt wspólnej pracy i zrozumienia, że w społeczności uniwersyteckiej umysły poszczególnych badaczy mogą nie tylko być obok siebie, ale działać razem w imię tego, co przyczynia się do dobra nas wszystkich.