Rozum w filozofii egzystencji pokazuje, że prowadzona na gruncie filozofii egzystencji krytyka rozumu, a niekiedy wręcz walka z nim, może być pojmowana jako próba zakreślenia mu właściwego miejsca – po jego przesadnym wywyższeniu w nowożytnym racjonalizmie, a następnie degradacji w filozofii antyracjonalistycznej. Po wprowadzeniu w historię pojęcia rozumu i problematykę filozofii egzystencji autor kontynuuje swoje rozważania, rekonstruując stanowiska Alberta Camusa, Lwa Szestowa i Karla Jaspersa, filozofów o charakterystycznym podejściu do rozumu, co pozwala na ujęcie rozmaitych jego aspektów i w konsekwencji poszerzenie jego tradycyjnego pojmowania. Podkreślana jest w książce specyficzność doświadczenia egzystencjalnego, ponieważ w nim ujawnia się rola rozumu, jego kompetencje i ograniczenia, a także kategoria wiary religijnej, która może być dla rozumu bądź oponentem, bądź też jego sojusznikiem. Paweł Wójs (1975) adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Pochodzi z Krakowa. Tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam też ukończył studia magisterskie z filozofii oraz z psychologii.