Życie jest warte, by zostało przeżyte, i należy je chronić, od momentu poczęcia do odejścia. Nie wolno nikogo prosić o to, by nas zabił. Cywilizacji nie można budować na tego rodzaju fałszywym założeniu. Prawdziwa miłość nie zabija i nie prosi o śmierć. Trzeba otworzyć konkretną debatę i zastanowić się czy to właśnie nie z braku zaangażowania, solidarności i wrażliwości ze strony innych ludzi, bierze się stan cierpienia, porzucenia i rezygnacji u osób niepełnosprawnych. Dlaczego powstała ta książka? By skłonić nas do refleksji nad tematami etycznie drażliwymi, otworzyć na słabość, bezbronność i kalectwo. Niepełnosprawność to temat naznaczony piętnem poprawności politycznej. Czym dla naszego społeczeństwa jest prawo do życia, w czasach, gdy pieniądze, polityka i media zaangażowane są w inicjatywy zdążające tylko w jednym kierunku - skoncentrowanym wyłącznie na prawie do śmierci we wszystkich jego odmianach.