45-letnie panowanie Zygmunta III — ważny okres w dziejach Rzeczypospolitej Obojga Narodów — było też istotne dla tworzenia się elity władzy. Autora nie interesują indywidualne kariery, ale szeroko pojęty status rodziny, jej strategia — nie tylko pozycja majątkowa, ale i polityka mariaży, pozyskiwanie królewszczyzn i wielość dzieci w każdym pokoleniu. W zapewnianiu im przyszłości ważne było przygotowanie merytoryczne do pełnienia funkcji publicznych i równie częste skierowanie na drogę kariery kościelnej. Dalekosiężne cele były związane z wyborem drogi politycznej poszczególnych rodzin, wynikały z tego ścisłe związki z dworem i kancelarią koronną.