Rekonstrukcjonizm otwiera nowy sposób myślenia o edukacji i w edukacji. Jest nowatorską koncepcją, która w ramach tradycyjnej dwudzielnej racjonalności myślenia o edukacji sytuuje się zdecydowanie po stronie zmiany i emancypacji, a nie adaptacji i dostosowania. Według rekonstrukcjonistów edukacja będąc zbyt obciążona transmisją i zbyt podatna na adaptację, traci z pola widzenia najbardziej palące problemy społeczne. Oryginalność rekon-strukcjonizmu nie polega jednak na tym, że stawia on przed edukacją zadanie emancypacji - wiele koncepcji pedagogicznych oczekiwało tego od edukacji, niektóre mówiły nawet o stwarzaniu nowego człowieka. W przypadku rekonstrukcjonizmu o wiele ważniejsza od tego ogólnego celu jest droga, która do niego prowadzi. Tu właśnie kryje się intelektualna sita i znaczenie tej filozofii edukacji. Theodore Brameld, najwybitniejszy przedstawiciel rekonstrukcjonizmu, powtarzał, że rekonstrukcja nie może niszczyć tego, co zastaje, że wszelka zmiana możliwa jest tylko pod tym warunkiem, że najpierw dogłębnie poznamy kulturę, którą chcemy zmieniać. ze wstępu