Na książkę składa się dziesięć studiów uwidoczniających romantyczną dążność do podkreślenia podmiotowej perspektywy w oglądzie i ocenie świata w ujęciu różnych twórców: Antoniego Malczewskiego, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Cypriana Norwida, Narcyzy Żmichowskiej i innych romantycznych pisarek. Każdy z tekstów, widziany z osobna, zawiera nowe, ważne projekty interpretacyjne, odkrywcze rozpoznania tak w kwestii spuścizny badanych pisarzy, jak i zwłaszcza w sferze ekspresji romantycznego „ja” w ich tekstach; głównie poetyckich, ale też prozatorskich i epistolarnych. Wszystkie, czytane razem, dają wieloraki wgląd w problematykę romantycznych autokreacji, wprowadzając na plan pierwszy literatów wybitnych, drugoplanowych, a czasem zupełnie trzeciorzędnych. Tworzą niezwykle ciekawą panoramę różnych sposobów formowania owego „ja”. Książka zajmuje poczesne miejsce w dziedzinie badań zjawiska romantycznej podmiotowości.